Inleiding

De vitamine HBS (Holistisch, Boeddhistisch en Systemisch), is de basis voor mijn leven én mijn werk. Deze manier van in het leven staan, geeft een andere kijk op leven én dood. En alles wat daar tussen zit. Geen betere kijk dan velen hebben, geen slechtere, maar een andere. Voor mij wel dé juiste kijk!

Mijn teksten zijn nooit gericht op het overtuigen van wie dan ook, maar op het benoemen van mijn realiteit en het delen van mijn kijk op allerlei onderwerpen. Dat geldt voor alle teksten en inspiraties die ik schrijf. Ik verlang van niemand, verwacht het zelfs niet, dat mijn waarheid onderschreven wordt. Dat hoeft niet en het kan wellicht niet eens.

Ik nodig iedere lezer uit mijn tekst te lezen en daarvan niets klakkeloos aan te nemen. Tegelijkertijd nodig ik iedereen ook uit, deze niet zonder meer af te wijzen. Ik wens elke lezer toe dat het lukt mijn kijk en alle andere kijken open te beschouwen, te doorgronden, te wegen en op basis daarvan een eigen kijk te laten ontstaan. En op basis van die eigen kijk bewust in het leven te gaan staan.

Veel leesplezier.

Vaccineren?

Veel (en steeds meer) mensen zien een vaccin niet als een middel dat hen beschermd. Eerder het tegenovergestelde. Daarnaast wordt inmiddels duidelijk dat de bijwerken/gevolgen van het vaccin zeer groot zijn. Ook is niet duidelijk wat de effecten van een vaccin op langere termijn zijn. Waarbij het bijzonder is dat niemand de verantwoordelijkheid voor de lange termijn effecten wil nemen. De leverancier niet én de overheid niet.
Op basis van de Grondwet is het een vrije keuze je wel of niet te laten inenten. De Coronapas en andere voorwaarden voor toegang tot horeca of andere ruimten, zorgen voor indirecte dwang. Het gaat te ver om dat in deze tekst uit te werken, maar het zou zo maar kunnen zijn dat alle maatregelen op onjuiste juridische gronden gebaseerd zijn.  Als je daaraan niet voldoet, word je uitgesloten. En, beste mensen of je nu gekozen hebt voor of tegen het vaccin, het is niet te ontkennen dat sprake is van uitsluiting. Van discriminatie dus.

Vanuit systemisch oogpunt gaat dit om plek. Mensen krijgen nu een voorwaardelijke plek. En dat is onjuist. En niet zo’n klein beetje ook. En om loyaliteit. Aan wie of wat ben je loyaal? Aan jezelf? En dan niet alleen aan je verstand. Ben je loyaal aan je holistisch zijn? Dus ook aan je ziel? Wat mij betreft kan het niet anders zijn dat elk mens, die de ziel een beetje ruimte geeft, voelt dat er iets rondom de Coronamaatregelen niet klopt. Zelfs als je alleen op basis van je verstand leeft, is het toch onmogelijk niet te zien dat veel argumenten en onderbouwingen niet kloppen? En dat bij alle maatregelen die genomen worden, de besluitvormers óf zichzelf als uitzondering zien óf zich gewoonweg niet aan beleid houden?

Er is maar één juist loyaliteit en dat is aan jezelf. Inclusief je ziel. Daarna pas kún je loyaal zijn aan anderen. In mijn ogen kan een ziel géén vrede hebben met het je laten volspuiten met chemische middelen, waarvan de werking op korte én lange termijn onduidelijk is. Waarbij de recente cijfers (die helaas niet door overheid en MSM gedeeld worden) ernstig in de richting van ONveiligheid wijzen.

Stop Coronapas

Uitsluiting in de praktijk

Veel mensen beleven veel plezier in het spelen in of luisteren naar een blaasorkest. Voor mensen die er, in alle vrijheid en met alle recht daartoe, voor kiezen zich niet te laten vaccineren of te laten testen, is nu vaak het gevolg dat ze niet langer mogelijk hun hobby uit kunnen oefenen. Dit omdat voor veel repetitielocaties en (horeca)ruimten waar optredens verzorgd worden, een Coronapas vereist is. Mensen, muzikanten vallen daardoor buiten de boot. Dat geldt overigens ook voor de bezoekers van dit soort optredens. Ook zij worden uitgesloten als zij geen pas hebben, omdat zij zich niet willen laten vaccineren en zich niet willen laten testen.

Veel verenigingen gaan – vaak onbewust –  mee in deze vorm van uitsluiting en discriminatie. Omdat er vaak gerepeteerd of opgetreden wordt in een openbare ruimte met horeca, dienen leden en bezoekers een pas te hebben of getest te zijn. Verenigingen die dit dus als eis aan deelname aan de activiteiten koppelen, werken mee aan uitsluiting van leden en zijn daar medeverantwoordelijk voor. Het is namelijk té simpel om te zeggen: “dat legt de overheid ons op”. Door op deze manier te handelen, doet zo’n club geen recht meer aan het woord verEENiging. De club is géén eenheid meer en mensen mogen niet meer mee doen.

Mijn persoonlijke ervaring is dat besturen dit niet (willen?) zien. Ja, ik weet dat het lastig is om anders te handelen. Maar het kan wel. Zoek een repetitieruimte waar geen eisen aan toegang worden gesteld. En verzorg geen optredens waar aan leden of bezoekers eisen worden gesteld. Zoek dus een Coronapas-vrije repetitielocatie en Coronapas-vrije optredens. Zonder discriminatie. Simpel als dat!

En dan gaat de eerder beschreven loyaliteit een rol spelen. Verenigingen kiezen vaak voor loyaliteit aan de eigenaar van de repetitieruimte of de organisator van een optreden. Zij zijn dus loyaal aan zaken buíten de vereniging. Een vaak gehoord argument is dat de vereniging moet blijven bestaan. Moet overleven. Dan maar met wat leden minder. Deze manier van handelen zorgt er dus voor er geen sprake meer kán zijn van een verEENiging.

Als je dan wél loyaal aan jezelf en alle leden bent, ben jij de lastige klant, die geen hart heeft voor de club. Jij bent degene die uit de pas loopt. Die de club in de steek laat. Terwijl jij precies het tegenovergestelde doet: alles in het werk stellen om de club als verEENiging overeind te houden. En niemand vraagt zich af wat maakt dat jij andere passen zet. Niemand vraagt zich af wat het jou kost dit zo te handelen. En niemand vraagt zich af wat maakt dat zij zelf in de door de overheid gewenste pas zijn gaan lopen. En blijven lopen. Zeker nu steeds duidelijker wordt dat het passen zijn in een rampzalige en samenlevings-ontwrichtende richting.

Cognitieve dissonantie

Ik kreeg ná mijn besluit geen medewerking aan uitsluiting te verlenen van allerlei kritiek over me heen. Zeker toen ik ook bestuur en leden nadrukkelijk uitnodigde eens te kijken wat er gaande is en ik duidelijk maakte dat wat mij betreft meegaan in de maatregelen betekent dat je medeverantwoordelijk bent voor discriminatie. “….jij laat de club in de steek….”.  “….jij respecteert de meningen van anderen niet….” Waarbij in het laatste geval door diezelfde mensen het bestuur medegedeeld werd dat als ik zou blijven, het lidmaatschap opgezegd zou worden. Wie respecteert wiens mening dan niet?

In en in triest om dat alles wat gaande is niets, helemaal niets met het muziek maken te maken heeft. Maar wel met een duurzame en niet discriminerende samenleving. Met tweedeling in de maatschappij. Die door de overheid georganiseerd wordt en waarvoor de beschuldigende vinger nu in mijn richting gaat. Zonder te kijken welke bijdrage jij levert aan de polarisatie van de samenleving.

Vanzelfsprekend gaat dat wat ik gedaan heb om mij. Ik ben loyaal aan mijzelf. Maar net zoveel energie gat naar dat wat gaande is: mensen worden uitgesloten. En de meerderheid kijkt toe, realiseert zich niet wat gaande is.

Ik vind muziek, blazen én dirigeren erg belangrijk. Maar menszijn, mens mógen zijn vele malen belangrijker. Want als je geen vrij mens meer mag zijn, is het snel gedaan met de muziek……

Niet zielig

Bovenstaande is niet bedoeld als een zielig verhaal af te steken. Of om besturen, leden of wie dan ook in een hoek te zetten. Ik beschrijf wat gaande is en welke gevolgen dit kan hebben. Hobby’s, persoonlijke contacten en zelfs vriendschappen gaan er aan ten onder. Omdat ‘uitnodigen tot’ onterecht uitgelegd wordt als ‘iemand dwingen’. Je kunt een ander niet dwingen. Je kunt alleen jezelf veranderen. En de meeste mensen laten het gebeuren.  Mijn verhaal is ook niet bedoeld om slachtoffer-aandacht te krijgen. Ik ben namelijk geen slachtoffer! Want als je op basis van de vitamine HBS in het leven staat, ga je om met wat is. Dan doe je wat je in jouw ogen kunt doen en als anderen dat niet willen: ook prima. Ik steek veel energie in het uitnodigen van anderen. Uitnodigen eens te kijken naar wat écht gaande is. Te kijken naar wat jij aan het doen bent. Als dat dan uitgelegd wordt als je mening doorduwen of geen respect voor anderen hebben, is het voor mij duidelijk: mijn uitnodiging wordt niet aanvaard. En dat mag. Dat is ieders goed recht. Maar dan stop ik met energie steken in uitnodigingen.

Voor mij was het een schokkende ervaring te ondervinden dat de invoering van de QR-code er voor gezorgd heeft dat muziek niet langer verbroederd. Verenigingen die meegaan in het uitsluiten van leden en bezoekers, zorgen niet voor verbroedering. Het tegendeel.

Vanzelfsprekend is dat wat in de maatschappij gaande groot, erg groot. En niemand kan dat in zijn eentje veranderen. Vergeet echter de woorden van Mahatma Gandhi niet: “verbeter de wereld en begin bij jezelf”. In deze casus: verander de wereld en werk op geen enkele manier mee aan uitsluiting en discriminatie.

LOGO MEL

De volgende stap

Daar waar deuren dichtgaan, gaan andere deuren open. Ik ben écht niet de enige die zo naar uitsluiting kijkt. En niet alleen in mijn kijk op de medeverantwoordelijkheid van verenigingen aan uitsluiting. En ik kan wél dingen doen. Ik kan ruimte bieden aan muzikanten die ook geen bijdrage willen leveren aan de maatschappelijke gekkigheid en wel gewoon hun hobby willen blijven uitoefenen.
Om die reden is Musique en Liberté opgericht.

Het is een blaasorkest (in oprichting) dat niet akkoord gaat met uitsluiting van wie dan ook. Het orkest biedt ruimte aan élke muzikant en elke luisteraar. Gevaccineerd of niet. Getest of niet. Niemand wordt buitengesloten. Gevolg is wel dat er vooralsnog alleen daar gerepeteerd én opgetreden zal worden waar niemand uitgesloten wordt.

Sociaal en muzikaal

Er wordt gewerkt op basis van respect voor ieders persoonlijke kwaliteiten. Als optelsom van alle individuele kwaliteiten van de leden, wordt gestreefd naar het ten gehore brengen van kwalitatief hoogstaande muziek. Het gaat echter niet alléén om de muzikale kwaliteit. Een juiste mix van saamhorigheid, verbeteren van muzikale vaardigheden, het mogen meedoen en streven naar  het hoogst mogelijke muzikale niveau, is dé basis voor dit nieuwe orkest. Als dirigent onderschrijf ik deze uitgangspunten van harte.

Het wordt een erg afwisselend en gevarieerd repertoire. Marsen, licht klassiek, polka’s, vrolijke nummers, gedragen muziek, bekende Nederlandse en buitenlandse nummers maar ook nummers die zich richten op de verbetering van de muzikale kwaliteit van de leden en het niveau van het orkest. Ook hier een gezonde mix.

Concert orkest

Musique en Liberté is geen show- of mars orkest. Wij treden zittend op.

Repetities en repetitieruimte

De repetities worden elke donderdag van 20.00 tot 22.00 uur gehouden in ’s-Hertogenbosch of directe omgeving. Er wordt nog gezocht naar een geschikte locatie.

Het zou geweldig zijn als er een locatie voor dit orkest beschikbaar komt die betaalbaar is. En op donderdagavond beschikbaar is. Interne vrij toegankelijke horeca zou mooi zijn, maar daar kunnen wij zelf ook voor zorgen. Misschien heeft een bedrijf dat ook geen bijdrage wil leveren aan de discriminatie en uitsluiting, een ruimte beschikbaar. Een organisatie die een bijdrage wil leveren aan het in stand houden van de blaasmuziek wereld zonder uitsluiting van leden en luisteraars? Een restaurant, een vergaderzaal of iets dergelijks?

Tips zijn welkom 😉

Optredens

Ook de optredens zullen verschillend van aard zijn. In ieder geval geen optredens waar leden of toeschouwers buitengesloten worden. Het zou mooi zijn als eind 2021 of begin 2022 het eerste optreden van dit orkest kan plaatsvinden. Ik ga daarvoor!

Steun

Iedereen die in het verenigingsleven actief is, weet dat binnen een vereniging elke steun welkom is. Zeker indien het een vereniging is die haar kop boven het maaiveld uitsteekt. Mocht je Musique en Liberté (afgekort MEL) organisatorisch, financieel of op een andere manier willen steunen, dan maak je daar ons erg blij mee!

Tot slot

Vanzelfsprekend is het niet de bedoeling muzikanten waar dan ook weg te halen of te ronselen. Of te gaan concurreren met wie dan ook. Het gaat over ruimte bieden voor vrij en onvoorwaardelijk musiceren en luisteren.

Belangstelling?

Neem gerust contact op voor meer informatie.

Als je dat wilt, krijg je een uitnodiging voor de oprichtingsbijeenkomst die binnenkort georganiseerd zal worden.

Contact

Musique en Liberté
Willem Minkels, dirigent
orkestMEL@hotmail.com
Facebook Groep: Orkest Musique en Liberté
Telegram: https://t.me/joinchat/03sxlrTGMhkwODBk

blad