Haar diepste pijn
Al dagen, weken, maanden
Nee, al jaren, al zolang als zij weet
Is het leven strijden, wanhoop, verdriet
Is er niets dat er écht toe deed
Ontelbare professionals
Kwamen op haar pad
En allemaal wisten ze het zeker
Doe dit en doe dat
Maar niemand, écht niemand
Zag haar zoals ze is
En ook zielsgraag wil – maar niet durft – te zijn
Niemand, écht niemand
Ging – met haar – op zoek
Naar haar diepste pijn
Van alles werd haar verteld, geadviseerd
En zelfs bevolen
Niemand ging op zoek
Naar wat in haar én in haar systeem
was verscholen
En zo bleef zij met lege handen staan
En kon zij dit leven niet langer meer aan
