Inleiding

Veel van mijn energie gaat op dit moment naar alles wat rondom het Coronavirus speelt.

Niet naar het virus an sich. Dat is er. Daar kun je erg ziek van worden en zelfs – als je weerstand minder is – aan overlijden. Maatschappelijk gezien moet overlijden altijd voorkomen worden. Als je, zoals ik, op basis van de ‘vitamine HBS’ in het leven staat, is het maar zeer de vraag of overlijden altijd voorkomen moet worden. In onze maatschappij moet gestreden worden tegen alles wat maar iets rondom de dood in zich heeft.

HBS staat overigens voor Holistisch Mensbeeld, de basisprincipes van het Boeddhisme en de uitgangspunten van het Systemisch Werken.

Vanuit HBS standpunt hoort overlijden nu eenmaal bij het leven. Alles wat leeft, zal ooit sterven. Een waarheid als een koe. En toch is er angst voor overlijden. Het zou zomaar kunnen zijn dat te maken heeft met het onbekende en met het feit dat na een overlijden, voor degenen die achterblijven, het leven altijd verandert. En het menselijk verstand is niet zo’n voorstander van verandering. Dit behoeft nuance. En die nuance is, dat het menselijk verstand zeker behoefte heeft aan verandering. Sterker nog: die het zelf wil en bedacht heeft. Veranderingen waar geen regie op is, worden angstvallig buiten de deur gehouden. Als je leeft op basis van de vitamine HBS, ga je ten volle zien en erkennen dat een mens geen enkele regie op het leven heeft. Op dat wat gebeurt heeft niemand invloed. Er wordt echter wel veel, zo niet alle, energie in gestoken. Met als gevolg dat er weinig tot geen energie meer is voor hetgeen waar een mens wel invloed op heeft. En dat is omgaan met dat wat er op je pad komt.

Waar gaat mijn energie dan wel naartoe?

Naar de manier waarop er met het virus in de samenleving wordt omgegaan. Het “killervirus” moet te vuur en te zwaard bestreden worden. Koste wat kost. En op een manier, die een zeer beperkt aantal mensen bedacht hebben. Het is een beetje jammer dat dat kleine beperkte groepje wel de macht heeft zaken af te dwingen.

Helaas, tegen dat wat is – het virus dus – is niet te strijden. Dat is er gewoonweg. Je kunt er wel mee ómgaan. Omgaan betekent voor mij kijken wat er is, nieuwsgierig zijn naar de bron, de oorzaak en onderzoeken wat jij kunt doen om met de situatie om te gaan. Dat wil dus niet zeggen lijdzaam afwachten tot het over is. Nee, kijk wat jij kunt doen. Iets doen is actief handelen. Het gaat dus om onderzoeken wat er te doen is…..en dat doen.

Wat is een Feniks?

Een feniks is een fabeldier uit de Griekse en de Chinese mythologie. De Grieken geloofden dat de feniks in staat was steeds weer opnieuw uit zijn eigen as herboren te worden. In de Chinese cultuur staat het dier voor het vrouwelijke geslacht op de wereld.

Harry Potter en de Orde van de Feniks

Om eens, min of meer gedwongen, me even niet druk te maken over alles wat rondom Corona speelt, keek ik gisteravond een film. Gewoon een leuke film om ‘de zinnen te verzetten’. Het werd de vijfde Harry Potterfilm, Harry Potter en de Orde van de Feniks.

Om misverstanden te voorkomen: ik geloof niet in tovenaars en heksen. Althans niet in de vorm zoals ze in deze film gepresenteerd worden. Wel in de vorm van het mens-zijn. Elk mens is zijn eigen tovenaar of heks en is in staat te onderzoeken wat hij nodig heeft en dat in de praktijk te brengen. Waarbij, zoals ik al schreef, hoort dat een mens niet bar veel regie op het leven heeft. Heks of tovenaar zijn, betekent dus ook omgaan met dat wat je niet wilt, maar er wel is. Mijn plan om mijn energie even los te maken van het coronagedoe, viel in duigen. En niet zo’n klein beetje ook.

Tijdens de film zag ik namelijk veel paralellen met wat op dit moment in onze samenleving speelt. De verhaallijn in de film zag ik als een metafoor voor wat nu gaande is.

Corona en de Orde van de Feniks

In de samenleving van Harry Potter gebeurt iets vreselijks. Iets dat niemand wil. Zo erg dat velen zelfs niet durven te zien wat er aan de hand is. Zoveel angst is er. Hij-van-wie-de-naam-niet-genoemd-mag- worden (ik durf ’t wel : Voldemort) is terug. Door zeer belangrijke mensen wordt zijn komst ontkend. Zo is Cornelis Droebel, de Minister van Toverkunst, leidend in zijn ontkenning van de terugkomst van heer Voldemort. Hij krijgt daarbij steun van allerlei figuren die zelf niet de moeite nemen op onderzoek uit te gaan en zich conformeren aan de macht, waardoor zij zelf ook meer macht krijgen. Dé personificatie van zo’n figuur is Dorothea Omber, die het zelfs voor elkaar krijgt de lopende juistheid in de film, Albertus Perkamentus, uit zijn functie te ontheffen.

Regels

Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus krijgt hierdoor zelfs andere regels. Niet zomaar regels, maar de ene beperking van de vrijheid na de andere wordt letterlijk aan de muur gespijkerd. Alle plezier wordt de leerlingen ontnomen en sociale contacten worden tot een minimum beperkt. De onvrede en het verzet onder de leerkrachten en studenten neemt hand over hand toe. Er ontstaat een verzetsgroep : de strijders van Perkamentus. Uiteindelijk kantelt alles terug naar zoals het hoort te zijn. Waarbij het in de film zeer duidelijk is dat Voldemort terug is. Het is niet anders.

Er ontstaat lijden

Zoals ik al schreef, gebeurt er iets in de samenleving van Harry Potter waar niemand op zit te wachten. Voldemort is terug. Dementors verschijnen in Klein-Zanikem. De parelel met onze eigen samenleving: het Coronavirus steekt de kop op. Daarnaast ontstaat een scheiding in de samenleving. Mensen die geloven dat de boze tovenaar terug is. Anderen die het weigeren te geloven. De scheiding wordt vooral veroorzaakt door degenen die weigeren in de herrijzenis van Voldemort te geloven. Dat zijn de machthebbers, die daarvoor vooral niet ter zake doende argumenten en steeds meer vrijheidsbeperkende regelgeving bedenken. Geweldig overigens hoe de conciërge Argus

Vilder de nieuwe regels telkens aan de muur spijkert. Op enig moment is de muur zelfs te klein voor alle regels.

De Zweinsteinse samenleving krijgt steeds minder lucht en de sfeer wordt benauwend en er ontstaat meer ontevredenheid.

Tweedeling

In onze samenleving ontstaat ook een tweedeling. Een deel dat zegt: corona moet koste wat kost bestreden worden en een deel dat zegt: corona is er, wat betekent het en wat kunnen we er aan doen? Hoe kunnen we er mee omgaan? Maar de kleine groep die wil strijden, heeft helaas ook hier de macht. Zij bedenken daarbij steeds nieuwe regels die niet tegen een muur gespijkerd worden, maar gewoon de samenleving in geslingerd worden. En degenen die iets van de regels moeten vinden, knikken ja en amen.

Ontevredenheid

Ook onze maatschappij is inmiddels op slot en de ontevredenheid neemt toe. Deze ontevredenheid heeft zich al in geweld geuit. Om misverstanden te voorkomen, ik keur het geweld niet goed. Maar soms, zoals in de film, kán het niet anders. Het verzet tegen de leiders begint overigens in de film liefde- en vreugdevol. George en Fred Wemel maken er een feestje van door met slingers en vrolijk vuurwerk Zweinstein binnen te vliegen. Daarna pas wordt de nieuwe directeur Dorothea Omber aan de centaurs overgeleverd. Pas op dat moment is de macht bereid te luisteren.  Als de strijd al gestreden is. En het voor de machthebbers te laat is.

In de film ontstaat een steungroep inquisiteurs bestaande uit gewetenloze mensen die, schurkend tegen de macht, hun diensten verlenen en er alles aan doen hun tegenstanders in diskrediet te brengen, te beschadigen of zelfs uit te schakelen. En zoals het in een film hoort, lijkt dat te lukken maar uiteindelijk delven dit soort lui het onderspit. Op dit moment is dat laatste in onze samenleving helaas nog niet het geval.

Waarheid erkennen

In de film wordt uiteindelijk de waarheid erkent. Voldemort is terug. Zelfs de machtige Minister van Toverkunst erkent het uiteindelijk. Echter wel pas nadat hij Voldemort met eigen ogen heeft gezien. Aan het einde van de film ontstaat inzicht en duidelijkheid voor Harry. Hij herkent en erkent wat hij te doen heeft. Wat anderen niet voor hem kunnen doen. Voldemort doden of zelf gedood worden.

Voor mij is dé waarheid rondom Corona, dat Corona er gewoonweg is. En dat we daar als samenleving de moed voor dienen te hebben om daar mee om te gaan. En te kijken naar hóe we dat doen. Het zou daarbij zomaar kunnen zijn dat dezelfde weg die de angstige en wellicht wanhopige Minister van Toverkunst koos, ook in onze situatie niet de juiste weg is.

Het zou mooi zijn als op zeer korte termijn onze ‘Ministers van Toverkunsten’ ook gaan inzien dat de door hen ingeslagen weg niet de juiste is. Dat alles wat zij nu doen aan vrijheidsbeperking op dit moment door een aantal lieden goed gevonden wordt, maar dat zij en hun volgers ooit zullen gaan zien dat het ernstig onjuist is. Dat inquisitie-achtige methoden niet en nooit langdurig zullen werken. En dit soort strategieën altijd keert tegen degene die ze uitvoert.

Feniks

Hoe mooi zou het zijn, als elk mens gaat zien wat er voor hem of haar te doen is. Rondom Corona. En op elk moment in het leven. Ga om met wat je overkomt. Of je dat nu leuk vindt of niet. Kijk daarbij wat JIJ kunt doen. Ga daarbij niet toveren of op de macht van een ander vertrouwen. Gebruik je eigen kracht!

En herrijs zo uit je eigen as. Zoals een Feniks dat doet. Lieve mensen, wat een Feniks kan, kun jij ook. In elk mens zit een Feniks.