Wat is leven?

In onze maatschappij gebruiken mensen vaak woorden die zo vanzelfsprekend lijken te zijn dat maar weinig mensen zich afvragen wat het gebruikte woord betekent en wat er mee bedoeld wordt. Leven is ook zo’n woord.

Als je op zoek gaat naar de betekenis van het woord leven, kom je allerlei definities en omschrijvingen tegen. Ik noem in willekeurige volgorde wat voorbeelden.

  • Leven is een open systeem dat door middel van uitwisseling van energie en materie met de omgeving en door een inwendig metabolisme in staat is om zich in stand te houden, te groeien, zich voort te planten en zich aan te passen aan veranderingen in de omgeving, zowel op korte (fysiologische en morfologische adaptatie) als op lange termijn (evolutie).
  • Bestaan, niet dood zijn ; het bestaan, de levenswandel
  • Levende organismen zijn onder meer gekenmerkt door stofwisseling, vermogen tot zelfvermeerdering, waarneming en reactie op veranderingen in de omgeving. De grens tussen levend en niet levend (bijvoorbeeld een virus) is onscherp.
Bloem

Allemaal mooi bedachte teksten. In het kader van deze inspiratie kan ik er weinig mee.

Het woord ‘leven’ kent wat mij betreft een aantal onderdelen. Een aantal aspecten. Lees gerust verder en ik leg het je uit.

Holistisch wezen

Om duidelijk te maken wat ik met ‘leven’ in deze tekst bedoel, is het nodig eerst mijn kijk op een mens te schetsen.

Elk mens is holistisch wezen, waarmee ik bedoel dat elk mens, dus ook jij, bestaat uit een verstand, een lichaam en een Ziel. Dat laatste onderdeel is niet grijpbaar. Je kunt het letterlijk niet pakken. Het is ook onBEgrijpbaar. Je verstand, je ratio kan het niet kaderen of in een hokje stoppen. Deze drie onderdelen van een mens zouden een liefdevol samenwerkingsverband horen te zijn. Indien dat het geval is, dan zorgt die samenwerking tussen verstand, lichaam en Ziel ervoor dat een menselijke meerwaarde ontstaat. Dit als gevolg van het uitgangspunt dat de Griekse filosoof Aristoteles al omschreef als “majores partes totius” : iets kan meer zijn dan de optelsom van de afzonderlijke delen. Elk mens is dan ook uniek.

Het ‘samenwerkingsverband’ tussen verstand, lichaam en Ziel ontstaat als een mens op aarde komt. Het menselijk verstand wil dan natuurlijk weten op welk moment een mens op aarde komt. Is dat bij de geboorte? Bij de conceptie? Op het moment dat de eerste hartslag waarneembaar is? Mooie vragen waar volgens mij geen keihard antwoord op te geven is. Dat hoeft voor mij ook niet. Het aards leven ontstaat. Punt.

‘Leven’ kan mijns inziens alleen ontstaan als tijdens het aardse bestaan het verstand, het lichaam én de Ziel op de juiste momenten ingezet worden.

Zie hier dé hoofdoorzaak dat veel mensen niet leven. Want wie herkent, erkent en respecteert zijn Ziel?

Waarheid

De Ziel is zoals gezegd niet pakbaar en niet bewijsbaar. Het menselijk verstand wil alleen met zaken te maken hebben die te bewijzen zijn. Of minimaal aannemelijk zijn. De huidige maatschappij is gebaseerd op het menselijk verstand. Alles waarbij verstandelijke vraagtekens gesteld kunnen worden, komt in het verdomhoekje terecht. Als iets niet uit te leggen is, bestaat het vaak gewoonweg niet.

Mijn kijk is anders. Volgens mij zijn verreweg de meeste zaken in je aardse bestaan niet te bewijzen.

Ten aanzien van het bewijsbaar zijn van iets, is het ook nog eens zo dat bewijsbaarheid bijna altijd gebaseerd is op gemaakte verstandelijke afspraken. Als aan die afspraken voldaan wordt, is iets bewezen. Als dat niet zo is, is het niet waar. Voor mij hoeft iets niet bewezen of op feiten gestoeld te zijn om het als waar aan te nemen.

Voor mij is de eerste stap naar waarheid het verzamelen van informatie. Daarna ga je deze informatie wegen met je verstand, je lichaam én je Ziel. Waarbij de Ziel uiteindelijk de belangrijkste rol heeft. Dat heeft dan weer te maken met het gegeven dat een Ziel onvergankelijk is, terwijl het verstand en het lichaam vergankelijk zijn. Ashes tot ashes. Dust to dust. Gevolg is dat elk uniek mens een unieke waarheid heeft.

Hier wordt het spannend. Elk uniek mens, heeft dus een eigen unieke waarheid. Daar is het verstand geen voorstander van. “Iedereen zo’n beetje hetzelfde laten denken en doen zorgt voor een maatschappij in balans”, zo spreekt het verstand. De Ziel baseert het bestaan op een ander uitgangspunt: doen wat voor jou juist is, zonder daarbij de intentie te hebben anderen tekort te doen.

Belangrijk onderdeel van ‘leven’ is dan ook je eigen holistische waarheid vormen en koesteren. Die niet bewijsbaar en zelfs niet uitlegbaar hoeft te zijn. Een maatschappelijke waarheid wordt gebaseerd op de vraag: “Is het bewijsbaar of aannemelijk waar?” Een holistische waarheid ontstaat door jezelf de vraag te stellen of iets mogelijk waar zou kunnen zijn. Als jouw liefdevol samenwerkingsverband daarop ja zegt, beslis jij of jij er jouw  waarheid van maakt. Wat een ander er ook van vindt.

Lijden

Een belangrijk onderdeel van een mensenleven, is lijden. Vanuit het Boeddhisme gezien, komt lijden in elk leven voor. Edele Waarheid 1 zegt dan ook: “Er is lijden”. Er staat niet dat het leven lijden is of dat er altijd sprake is van lijden. Nee, er is lijden. Met als vanzelfsprekend gevolg dat ook kan ‘niet lijden’ sprake kan zijn. Lijden en niet-lijden wisselen elkaar af. Zij vormen een dynamische cyclus. Waarbij lijden alles is wat jij niet leuk vindt. Volgens mij kán niemand deze Edele Waarheid ontkennen. Iedereen heeft in zijn leven dingen mee gemaakt die niet leuk zijn. Dat betekent dat lijden uniek is. Elk mens is uniek en elk mens heeft dus ook uniek lijden en niet-lijden.

Maatschappelijke kijk op lijden

In de maatschappij wordt anders naar lijden gekeken. Lijden mag er niet zijn. Zodra lijden ontstaat, wordt alles ingezet om het lijden zo spoedig mogelijk te beëindigen. Als iemand hoofdpijn heeft, gaat er een Paracetamol in. Als dat niet helpt: naar de huisarts en wellicht door naar het ziekenhuis. Het lijden moet en zal beëindigd worden. Waarbij heel veel mensen er onbewust van uitgaan dat anderen het lijden moeten beëindigen.

Vitamine HBS kijk op lijden

Vanuit de Vitamine HBS is dat onjuist. Lijden heeft namelijk altijd een oorzaak. Lijden is niets meer en niets minder dan een signaal. Als je het lijden beëindigd, zet je het signaal uit zonder dat de oorzaak, de bron gevonden is. Het lijden – iets wat je niet leuk vindt – komt dan vroeg of laat weer boven water. Het signaal is immers genegeerd.

Daarbij komt dat elk lijden ontstaat door verstoringen van één of meer systemische krachten. Systemische krachten zijn natuur(lijke)krachten die in élk systeem een zeer belangrijke rol spelen. Een systeem ontstaat zodra twee of meer mensen bij elkaar zijn. Elk mens is op zich ook een systeem, bestaande uit een verstand, een lichaam en een Ziel. Elk systemische kracht kent een aantal oer randvoorwaarden. Als deze toegepast worden, blijft een systeem in balans. Als je niet gerespecteerd worden, ontstaan verstoringen. Ontstaat disbalans. Lijden is niets anders dan een signaal dat er sprake van disbalans is.

Ik maak dan ook een onderscheid tussen ‘omgaan met lijden’ en ‘lijden ondergaan’.

Als je omgaat met je lijden, ga je op zoek naar de bron en je verandert wat jij kunt veranderen. Daarnaast nodig je anderen uit dat te veranderen wat zij kunnen veranderen.

Door dit te doen groei je als mens. Als persoon. Het is een vereist onderdeel voor persoonlijke ontwikkeling.

Als je niet voor deze weg kiest, onderga je het lijden. Je gaat dus niets veranderen. De verstoringen blijven bestaan. Er is geen sprake van persoonlijke groei. Uiteindelijk ga je er aan ten onder.

Veruit de meeste mensen zijn zich hiervan niet bewust. Systemische krachten? Die zijn niet bewijsbaar. Die zijn er dus niet. Groot probleem is dan ook dat bijna niemand op zoek gaat naar de bron van het lijden. Want hoe kun je op zoek gaan naar iets dat niet bestaat?

Bloemenveld

Samenvatting

De overstap van overleven naar leven is simpel. In hoofdlijnen zijn er slechts drie veranderingen door te voeren.

  • Holistisch in het leven gaan staan.
    Je holistisch mens-zijn voluit en op de juiste momenten inzetten. Je verstand, je lichaam én je Ziel.
  • Je eigen holistische waarheid vormen, bewaken en koesteren.
    Informatie verzamelen en deze informatie laten wegen door zowel je verstand, je lichaam als je Ziel.
  • Omgaan met lijden
    Met als kers op de taart dat jij kunt je leven pas echt kunt gaan vieren als je bereid met lijden om te gaan. Dat doe je door rekening te houden met de systemische basisprincipes en de moed te verzamelen te onderzoeken welke verstoringen de oorzaak van je lijden zijn. Gevolgd door het veranderen van dat wat te veranderen is.

Het mooie is dat jij daar NU mee kunt beginnen.

Vanzelfsprekend is het aan jou te kiezen. Niemand is hiertoe verplicht. Als je kiest voor overleven, ga je niet direct dood. Je blijft ademhalen en overleeft op de automatische piloot. De vraag is echter wel hoe boeiend je leven dan is. Voor mij is het onderstaand inmiddels volledig waar.

Niet leven

Disclaimer

De vitamine HBS (Holistisch, Boeddhistisch en Systemisch), is de basis voor mijn leven én mijn werk. Deze manier van in het leven staan, geeft een andere kijk op leven én dood. En alles wat daar tussen zit. Geen betere kijk dan velen hebben, geen slechtere, maar een andere. Voor mij wel dé juiste kijk!

Mijn teksten zijn nooit gericht op het overtuigen van wie dan ook, maar op het benoemen van mijn realiteit en het delen van mijn kijk op allerlei onderwerpen. Dat geldt voor alle teksten en inspiraties die ik schrijf. Ik verlang van niemand, verwacht het zelfs niet, dat mijn waarheid onderschreven wordt. Dat hoeft niet en het kan wellicht niet eens.

Ik nodig iedere lezer uit mijn tekst te lezen en daarvan niets klakkeloos aan te nemen. Tegelijkertijd nodig ik iedereen ook uit, deze niet zonder meer af te wijzen. Ik wens elke lezer toe dat het lukt mijn kijk en alle andere kijken open te beschouwen, te doorgronden, te wegen en op basis daarvan een eigen kijk te laten ontstaan. En op basis van die eigen kijk bewust in het leven te gaan staan.

Veel leesplezier.