Menselijk leven is één- & samen zijn

Elk leven bestaat bij de gratie van regelmatig contact, van samenzijn. Er bestaan geen levende wezens, die kunnen voortbestaan zonder lichamelijke, fysieke interactie. Overigens kan ook geen enkel levend wezen zonder regelmatig zonder anderen te zijn. Eenzaam te zijn dus. Samenzijn en eenzaam zijn horen cyclisch te zijn. Zoals alles in het leven cyclisch is.

Omgaan met problemen

Elke diersoort krijgt zo nu en dan te maken met problemen, ziekten die voor afname van de soort zorgen. Zo werd de merelpopulatie nog niet zo lang geleden getroffen door het Usutu-virus. Een ander bekend voorbeeld is myxomatose, een dodelijke konijnenziekte die de kop op steekt als er teveel konijnen in verhouding tot de beschikbare ruimte en voedingsmiddelen zijn. Als myxomatose de kop opsteekt, is er geen opperkonijn dat regels uitvaardigt over sociale onthouding of een 1,5 meter maatschappij invoert. Er zijn ook geen ingehuurde beveiligingskonijnen, die bij een bouwmarkt waar geen klant bekennen is, kijken of je met 2 personen uit één auto stapt en dan tegen je zeggen dat je slechts één persoon naar binnen mag. Dit terwijl 2 mensen, die ieder met eigen vervoer komen vriendelijk een winkelwagentje (dat schoongemaakt is met een doekje dat al tig karretjes reinigde) aangeboden krijgen.

Nee, konijnen gaan dood en de balans tussen dat wat de natuur biedt en dat wat konijnen nodig hebben, herstelt zich. Wij mensen doen het anders. Wij strijden tegen dat wat gebeurt zonder ons af te vragen waaróm het gebeurt. En nemen verstandelijke maatregelen, die de ziel ernstig te boven gaan.

Stervenden mogen geen naasten on zich heen hebben. Bezoekers van verzorgingshuizen wordt de toegang ontzegd, afscheidsbijeenkomsten mogen slechts door maximaal 30 mensen bezocht worden. Waarom 30 trouwens? Die 30 mogen wel besmet raken?

Allemaal om te voorkomen dat ‘de ziekte’ zich verspreid. Terwijl deze zich niet tegen laat houden en er wellicht al veel langer is dan over het algemeen aangenomen wordt. Zo ken ik iemand die afgelopen december wekenlang thuis was met ziekteverschijnselen die erg op Corona leken. Er was geen duidelijke oorzaak te vinden en zo werd de diagnose ‘problemen met de luchtwegen’ genoemd. Corona is onder ons. Zoals griep, Q-koorts en allerlei andere verschijnselen er zijn en zullen blijven.

Ik ga niet alle maatregelen die uitgevaardigd worden één voor één bespreken en tegenargumenten geven. Dat leidt tot discussie en er is nog nooit een discussie geweest die het leven echt gediend heeft. Elk mens is verantwoordelijk. Voor dat wat hij doet of laat. Dat geldt ook rondom het Coronavirus. Helaas zijn er door deskundigen – die zoals gebruikelijk elkaar regelmatig tegenspreken – talloze maatregelen bedacht. De politieke gezagsdragers nemen die met alle goede bedoeling graag over. Mensen die zich niet conformeren aan de in uptempo bedachte regels, worden asociaal of onverantwoordelijk genoemd.

Hoe het anders zou zijn gegaan

Wat boeiend is, is dat niemand weet hoe het gegaan zou zijn als er andere maatregelen bedacht waren. Deskundigen roepen in koor dat er dat het dan erger geweest zou zijn. Dat er meer doden te betreuren geweest zouden zijn. Maar hoe weten zijn dat? Op basis van doordachte aannames? Maar ook voor een doordachte aanname geldt dat het maar zeer de vraag is of een aanname ooit waar is.

En terug naar de wellicht oneerbiedige vergelijking met myxomatose: bij konijnen geldt dat deze ziekte de soort in aantal laat afnemen. Volgens mij is er geen konijn dat zich daar druk om maakt.

Wij mensen wel. Wij willen koste wat kost de hoeveelheid van onze soort in stand houden en strijden dus tegen elke ziekte die daar mogelijk een bedreiging voor vormt. Er wordt van uitgegaan – zie de matrixborden langs de weg – dat we ‘alleen samen Corona onder controle krijgen’. Ik heb slecht nieuws. Het virus wordt wellicht begrensd. Uitgeroeid nooit. En er komt een nieuw virus. En nog één. En nog één. Net zo lang tot wij mensen bereid zijn een andere rol in de natuur aan te nemen. De juiste plek innemen, daar gaat het om. Wij mensen nemen op dit moment niet de juiste plek in de natuur. Wij nemen veel te veel plek in. Helaas is het gevolg van het feit als de één te veel plek inneemt, anderen te weinig plek hebben. Kijk maar eens rond en je snapt wat ik bedoel. De juiste plek als mensheid innemen kan alleen als ieder mens voor zich daar mee begint. In de eigen omgeving. Gun alles wat leeft een juiste plek en waak er voor dat je zelf niet te veel plek inneemt. Hoe je dan kunt weten? Als je dat durft, voel je dat. Denk er niet alleen over maar voel en handel. En verdiep je in de vitamine HBS. Dat staat voor Holistisch, Boeddhistisch & Systemisch in het leven staan. Een onderdeel daarvan is zelf keuzes maken en niet achter wie dan ook aan rennen. Dus ook niet achter mij aan!

Gevolgschade

Veel schade na een oorlog, ontstaat ná de oorlog. Rondom Corona zijn wij mensen een oorlog begonnen.  Er is weinig aandacht voor de gevolgschade. Alle huidige heilig verklaarde maatregelen hebben gigantische gevolgen. Om te beginnen op het welzijn van de mens. Besluitvormers hebben geen idee wat ze de mens als sociaal én kuddedier aandoen op het gebied van menselijke interactie. Hoe mooi het ook lijkt, maar digitaal contact zal nooit menselijk contact vervangen. Het lijkt er nog niet op. Ook de economische gevolgen op de toestand in de wereld wordt ernstig onderschat. Veel bedrijven zijn al in problemen gekomen en worden door de overheid op de been gehouden. Waar komt dat geld overigens ineens vandaan? De nog niet in te schatten gevolgen zouden wel eens voor veel meer doden kunnen gaan zorgen dan het Corona virus zelf. Besluitvormers, sta daar ook eens bij stil ajb.

Wat écht helpt, is eens anders naar jezelf, het leven en naar ziekte te kijken. Daar schreef ik al eerder over.

Ik wens je de moed jouw keuzes te volgen en niet achter de massa aan te rennen. Want ook hier geldt: onjuist is onjuist, ook al doet iedereen het zo. Juist is juist. Ook al doet niemand het zo.